Wednesday, September 24, 2008
എന്റെ കണ്ണന്‍
എന്റെ, അല്ല, ഞങ്ങളുടെ കണ്ണന്‍ പോയി. അവന്റെ മൂന്നു കൂട്ടുകാരൂടൊപ്പം . എന്നെന്നേക്കുമായി. തൃശ്ശൂര് പാലക്കാടു ഹൈവയിലെ അപകടത്തില്‍. ജൂണ്‍ ഇരുപത്തെട്ടിനു. ഒന്നു കാണാന്‍ കൂടി പറ്റിയില്ല. എങ്ങിനെ സഹിക്കും. ബാബുവും ബീനയും. അവരോട് എന്ത് പറയും? എന്ത് പറഞ്ഞാലും എന്ത് ഫലം? ഇ ദുഃഖം എന്നെങ്ങിലും തീരുമോ? വയ്യ കൂടുതല്‍ ഒന്നും വയ്യ.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
ആ വിഷമത്തില്‍ പങ്കു ചേരുന്നു എന്നു പറഞ്ഞാല്‍ ശരിയാവില്ല....കാരണം എല്ലാ വിഷമങ്ങളും സ്വകാര്യമാണ് എന്ന് ഞാന്‍ വിശ്വസിക്കുന്നു...
കാലം മായ്കാത്ത വേദനകള്‍ ഇല്ല എന്ന് മാത്രം മനസ്സിലാക്കൂ...ഇത് ഞാന്‍ അനുഭവത്തില്‍ നിന്നും പറയുന്നതാണ്...
Post a Comment